Emilia , unha muller excepcional

Visitando o blog de Anxo e Gracia Trafegando Ronseis, atopámonos con Emilia de Breteuil, marquesa de Chatelet.
Na historia xamais contada, nese curriculo oculto da participación das mulleres na investigación científica,atopeime un día coa biografía desta matemática francesa que naceu en 1817.Son moitas as mulleres que como ela se batiron en solitario, instigadas por un verdadeiro desexo de saber, de entender, de expresar as súas opinións nunha sociedade que lles negaba ata o dereito a pensar,e nos enche de desacougo e admiración imaxinalas vivindo na súa época. Recordar á británica Mary Annig, a máis grande fosilista que xamáis houbo e ninguén coñece, morrendo de cáncer de mama, sóa en medio de terribles dores que intentaba paliar con láudano, mentras a comunidade ciéntifica-masculina- se apropiaba dos seus descubrementos e se mofaba dela difamándoa como "borracha". Ou pensar na rusa Sonia Kovalesvska, hoxe considerada a matemática máis sobresainte dos derradeiros douscentos anos, buscando un home liberal e progresista para casar con el, nos chamados matrimonios blancos, e poder así viaxar fora de Rusia e estudiar na universidade. Pero de entre todas, o meu corpo de muller,de filla, de nai, de avoa... treme o imaxinar a Emilia de Chatelet embarazada do seu terceiro fillo, apurando os días e as madrugadas par rematar a tradución ó francés dos Principia de Newton, pois temía morrer no parto. E Emilia morreu ós poucos días de nacer a súa terceira filla.

" ...á medianoite volvo ó traballo e sigo adiante ata ás cinco da mañán. Debo facer isto ou perder o froito do meu labor se morrera no parto. Rematareino, por razón e por honor."

Pero a súa traducción publicouse e o libro volveuse a imprimir unha e outra vez ata a actualidade, pois segue a ser a única traducción ó francés dos Principia de Newton.