Samaín

Eran as cinco da tarde e chovía.
¿Que facer coa festa do Samaín?.O teléfono non paraba de soar.
- ¿Que facemos?
- Pois suspenderemos a festa. Chove e vai moito frío- dicía eu.
Pero achegueime á escola por si aparecía alguén
Había varios coches aparcados con nen@s dentro. As nais, ou pais, baixaban as ventaniñas:

-¿Que? ¿Suspendemos?.
-¡Que remedio!
Os coches foron marchando, pero ían chegando máis coches, nenos andando cargados coas cabazas e o paraugas, Yanira, que viña andando coa súa avoa dende a Porteliña, outr@s viñan con castañas....
E parecía que quería escampar.
Abrimos a Biblioteca e nun tris púxose a funcionar: unha película para os máis pequenos, outros nas mesas e na alfonbra lendo, os maiores "ocupando" os ordenadores... e fora, no cuberto, as mulleres deciamos:¡magoa de día!

Xa non chovía pero a "terrible festa" que tiñamos preparada quedara en nada.
E NISTO CHEGOU TEREIXA.
-¿Como que non hai festa?¡Veña esas cabazas, que hai que preparalas!E as castañas,¿onde están as castañas e a candea?¡Pois claro que imos facer un magosto!¿ e non hai chourizos?, pois que vaia alguén a mercalos.

Fabiola, que chegaba naquel momento dixo:
- Eu traio dúas tortillas e unha empanada de mazán.
- Eu teño aquí un saco de candeas e pan e galdrumadas- dixo Dina.
- Eu velas para prender nas caveiras- dixo Mónica.
E outra tiña bebidas no coche, outra chulas, outra máis candeas e castañas....

E noutro tris,con Tereixa e Fabiola ao mando,houbo caveiras, magosto e merenda.
Cando xa noite pecha, marchabamos coas caveiras para colocalas nos valados e nos cruces dos camiños dicía Ana:
-¡ Ai Sabela, cando se enteren as que mandaches de volta para casa vante matar!
- ¿A min?¡ A Tereixa!






*Isto aconteceu o venres 31 de Octubro pola tarde, aínda que o contemos en sábado e as fotos digan que foi un xoves.