- Onte collín unha "caxxxxxa" na leña e ateina cun cordel e deixeina colgada da antena da tele e mañán vouna traer a escola e voucha botar e verás como escapas.
- ¿Unha que?.
- Unha "caxxxxxxa"
Como Carliños non o podía dicir millor, intentámolo polo método "científico":
- Descripción do obxecto, características,localización...e chegamos a:
cor: negra.
tamaño: indefinido.
localización: na leña.
características: ten cornos e voa.
¿Será un escornabois?. Chegou a nai de Iván e plantexámoslle o problema.
-¡É unha carroucha!- dixo de inmediato, e ampliou a descripción:
- Parece un escaravello xigante e negro se non fora pola cabeza con cornos.
Propuxen entón ir á Biblioteca a buscar nun libro de insectos pero esquecín que Carliños e un fan das "novas tecnoloxías".
- ¡Millor no Jujel!
E alí estaba: escornabois= vacaloura=carroucha.
Carliños, moi listo, decidíu que ao bicho que tiña na casa - igualiño que o da foto- íalle chamar vacaloura. Iso non o salvou de "traballar" carroucha, el e tod@s.
Xa pasara media mañán e as preguntas batían en min coma pedras:
-¿Que come?
-¿Onde vive?
-¿Ataca?
-¿Onde ten os ollos?
E eu con dous problemas:
a:hoxe tocaba " a viaxe en tren"
b:deste insecto, e de outros, sabía o nome e pouco máis.
Procedía chegar a un trato:
- Mañán "estudiamos" a vacaloura todo o día e hoxe rematamos de facer os traballos do tren ¿vale?
Pero a Carliños aínda lle quedaba unha:
- ¡ Falta mirar no "yutú"!
E apareceu Carmiña Vacaloura.
¿Quen pode contra isto?
Eu non.
E aquí estou, documentándome e preparando unha proposta de traballo para mañán e para a semana que ben, con Carmiña Vacaloura, grilos e insectos varios que mestra prevenida vale por un cento.
No hay comentarios:
Publicar un comentario