Espichamos tres palillos en cada noz e logo colocámolas en tarros con auga, na ventá que da ao norte, para que teñan moita claridade pero non sol.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPAMrRywFm-e4Ml4LTu4g29cSxOucQAah-3fICpWBVjNfv8qHvkXSaPcF34IeegUjIkSceKVywjxRjHozqbjeHXHTwsZDHpAtLYfhPqXXXD4KciiaHHZ9L0z0cJXz9PgYQvI-ckkUM1Ek/s320/CCI00142.jpg)
Como había algún dos nenos da escola que non recoñecía o aguacate pola semente, buscamos en Google imaxes da árbore e do froito, pero logo decidimos facer unha saída ata Chan de Vide, pois alí Tereixa da Regueira ten un enorme aguacate rebordando de froitos.
Recollimos os maduriños que caíran ao chan e levámolos para a escola.
Probalos foi un "experimento" par algún dos nenos, aínda que eu os animaba dicíndolles o rico que sabían, algúns como Noa e Soraya explicáronme polo miúdo que NON LLES GUSTABAN!!!!! e correron a cuspir o seu anaco en canto puideron.
O de probar novos sabores éche un bo problema......
No hay comentarios:
Publicar un comentario