Espichamos tres palillos en cada noz e logo colocámolas en tarros con auga, na ventá que da ao norte, para que teñan moita claridade pero non sol.
En Vide, como xa sabedes danse moi ben as árbores "que non son do país": caquis, feixoas, quiwis, xuxús, maracuyás.... e sobre todo os aguacates, árbores frondosos de brillantes follas verdes que agora están cheíños de deliciosos froitos.Como había algún dos nenos da escola que non recoñecía o aguacate pola semente, buscamos en Google imaxes da árbore e do froito, pero logo decidimos facer unha saída ata Chan de Vide, pois alí Tereixa da Regueira ten un enorme aguacate rebordando de froitos.
Recollimos os maduriños que caíran ao chan e levámolos para a escola.
Probalos foi un "experimento" par algún dos nenos, aínda que eu os animaba dicíndolles o rico que sabían, algúns como Noa e Soraya explicáronme polo miúdo que NON LLES GUSTABAN!!!!! e correron a cuspir o seu anaco en canto puideron.
O de probar novos sabores éche un bo problema......
No hay comentarios:
Publicar un comentario