Pois que chova!, dixemos, e montamos nos tractores.
....E PARAOU DE CHOVER!!!
e cantamos e cantamos toda a tarde subindo e baixando unha e outra vez dos tractores- aínda hoxe teño maniotas-.
Rematamos na Casa da Auga onde tiñamos preparada unha ESPLÉNDIDA merenda, ben merecida.
Fallounos a "proba documental": esqueceusenos sacar fotos da festa na casa da Auga, os videos saíron sen voz- unha mágoa pois cantamos como os anxos- e do recorrido, poucas fotos poidemos aproveitar, pero NON NOS IMPORTA NADIÑA, porque.....
¡NON CHOVEU!
1 comentario:
Ben din que tanto chove neste mundo coma fóra. Nestes tempos hostís por decreto, entendo ben o dito. Aínda bo é que quedan mundos coma o voso. Quen me dera estar aí!
Publicar un comentario