E voltamos contentas de ter ido,cunha morea de historias que recordar, moreniiiiiisimas e, por mor das cociñeiras, cuns quiliños de máis que nos sentan de maravilla. E @s nen@s a pedir:
-¡Por fa, un día máis......!
E eu, que dicir. Con estas nais e avoas e con estes nenos e nenas son a mestra con máis sorte do mundo.
E por suposto, gracias Charo pola túa xenerosidade.
1 comentario:
Menos mal que a acampada durou un día máis e puidemos quedarnos unha noite a durmir e a compartir risas, praia, leite frita e mil cousas máis!
Quen puidera ser Alicia e tomar unha desas galletiñas que che convirten en pequeniiiiiiña para poder facer todas as cousas que fan estes rapaces.
En fin, haberá que ...
Publicar un comentario