Esta fin de semana un libro chegou ás miñas mans por casualidade: "La mujer de verde", do islandés Arnaldur Indridason. Non coñecía este autor e achegueime a el pola miña querencia á novela negra nórdica.¡Que descubremento!¡ Que maravilloso libro para recomendar o 8 de marzo ou calquera día do ano!
Unha historia de historias, que te enganchan dende a primeira páxina , e tamén unha historia de "asasinos de almas".
En palabras do autor:
"....non quixen fuxir da realidade, quixen amosar como se senten a nai e os fillos nunha familia cun pai violento, como van recibindo golpes un día tras doutro e resúltalles imposible fuxir. A palabra cárcere paréceme máis axeitada que a de fogar".
E dou fé que a "famosa" pregunta de "¿porque no se van?, ¿porque aguantan?"queda ben contestada , mentras pasas unha páxina tras outra, avidamente, intentando adivinar de quen será o corpo que apareceu enterrado. E será cando case estás rematando, que te decatas que todos os personaxes teñen nome, menos un : a muller que plantou a árbore de grosellas. E recoñecerás de novo a extraordinaria sensibilidade de quen escribíu esta historia.
Parece que Indridason xa está desbancando o éxito de Larsson co seu Millenium, e non me extraña.
En España ten publicado outro libro, "Las marismas", tamén en RBA. Haberá que lelo.
2 comentarios:
Oído, cocina!!!
Queda anotado... para ler no vran.
Grazas, Sabela.
Pois que sexan dous do mesmo menú!!
Apertas dende Fene
Publicar un comentario