Esta vez todos discutían se sería "parecido" ao pai de Antón ou ao pai das xemelgas, pero cando apareceu o paxe pola porta da Biblioteca, que como TODO O MUNDO SABE estaba pechada con chave, e non tiña xeito de ter entrado se non fose o "verdadeiro".... quedaron tan abraiados que se fixo o silencio ata que comenzaron a berrar e aplaudir.
E todos contentos. Tamén o "paxe" que este ano non tivo que sofrir que todos os nenos e nenas estivesen a quitarlle parecidos co pai de alguén.
E houbo agasallos para todos e todas, ata para a mestra.
No hay comentarios:
Publicar un comentario