jueves, 25 de noviembre de 2010

Día Internacional contra a violencia de xénero

Hoxe, Día Internacional contra a violencia sobre a muller, e con máis de sesenta mulleres asasiñadas só en España no que vai de ano polo seu cónxugue ou ex-cónxugue, vemos xa que as campañas de sensibilización comenzan a dirixirse non só as mulleres que sofren a violencia, senón e tamén, ao protagonista desta lacra social: o home que exerce esa violencia , na procura do seu rexeitamento social. Un exemplo vémolo estes días na campaña institucional "Contra o maltratador tarxecta roxa".
Teremos XA que, sen subterfuxios, expulsar do campo de xogo social aos homes que se sinten co dereito de exercer violencia contra as mulleres, e en especial contra a "SÚA" muller.
Hai uns anos escoitaba a un home- con condena por malostratos- queixarse moi alporizado de que "pola culpa da súa muller", un compañeiro da obra lle retirara a palabra e cambiaba de sitio na hora do bocadillo por non sentarse ao seu carón. Sigo pensando que si tod@s nos comportaramos como "aquel compañeiro" tiñamos dado un paso de xigante contra a violencia de xénero.

Pero é que tamén xa é hora de identificar, visibilizar e dicir "BASTA" as "microviolencias"- os micromachismos dos que fala Luis Bonino- e que son o primeiro peldaño desa longa escaleira que nalgúns casos remata na violencia extrema, no asasiñato dunha muller .

Como di Bonino: ¿Que pasa con ese home- progre, intelixente e encantador- que traballa fora de casa como a súa parella e non se corresponsabiliza das tarefas domésticas pero di que "axuda"?

Microviolencias......Micromachismos.... tan integrados na nosa vida cotiá que non son visibles as máis das veces nen por nós mesmas.









As escolas galegas, a través dos seus blogs non esquecen neste día pronunciarse. Podemos acceder a través desta recopilación de Trafegando Ronseis

lunes, 22 de noviembre de 2010

PRIMEIRA PALABRA

Buscando palabras atopamos "A Primeira Palabra de Mara" dunha nova Editorial: Narval, e quedamos con ela.

AVO, AVOA,
MAMÁ, PAPÁ,
MARA, CACA,

son as palabras que estamos a fabricar para poder DICIR esta historia.....

......para maiores e para pequenos que

lemos en voz alta mentras a reescribimos proxectándoa na PDI.

Esta é a adaptación coa que traballamos en clase




miércoles, 17 de noviembre de 2010

Esqueletes cheos de ósos

Pois menos mal que estaba preparada. O día de hoxe pasou entre
CÚBITO
RADIO
HÚMERO
CRANEO
FÉMUR
VÉRTEBRA.....

Unha morea de novas palabras sairon polo aire e houbo que pescalas con nasas, igual que Diego.
De todas, quedámonos coas palabras que imos regalar a Érika:

CÚBITO! RADIO!

Recordamos a canción do Samaín e bailamos a "Danza dos esqueletes", que a nosa amiga pandereteira buscou para nós.


martes, 16 de noviembre de 2010

O brazo de Érika




Hoxe enterámonos que Érika rompeu un brazo, chegaba do hospital aínda un pouco asustada, pero como é de Vide, que quere dicir FORTE e VALENTE, antes de voltar para casa achegouse á escola - que os martes pola tarde está aberta a Biblioteca- a saúdar @s amig@s e contarlles o que lle pasara:
Caíu e rompeu OS DOUS ÓSOS DO ANTEBRAZO!

A tod@s pareceulles que un óso, pasa, pero DOUS!!!!!, e como era iso de que había alí dous ósos?

Como xa era tarde quedamos que ao día seguinte na escola investigaríamos, e que os que xa van á escola de As Neves investigarían alí.

A ver que pasa mañán, pero por se o tema segue "
candente", que dame que seguro, deixo aquí uns enlaces e recursos, pois mestra previsora vale por oitenta e catro.

Vía Aula 365. Preme e xoga

Vía Bjuegos. Preme e xoga



Xogo O corpo Humano. Junta Castilla León
Xogo memoria Osos do corpo .
O esquelete humano: Gobierno de Canarias
Esquelete con pasta: Enlaescuelacabentodos
Colorear esquelete: Educima
O esquelete: Vedoque
Títere esquelete: Fichas infantil
Esquelete: Saludalia



jueves, 11 de noviembre de 2010

POLO SAN MARTIÑO

Polo San Martiño podemos matar o porco, facer o magosto ou xogar cos peóns porque:

Polo San Martiño, trompos ao camiño.

E podemos seguir xogando con eles ata xanerio porque

Polo San Amaro trompos ao tellado, e se non o fixeches aínda

Polo San Antón trompos ao caixón e gárdaos ben ata o ano próximo que en febreiro

Por Santa Olalla, trompos á borralla

Deixovos un cantar apropiado para o magosto na voz da Señora Carmen que podedes atopar no maravillosos traballo Pelo Gato 24




lunes, 8 de noviembre de 2010

MAIS!



DIEGO, o neno que vive na cidade da FÁBRICA DAS PALABRAS, tiña gardada unha palabra especial:

¡MÁIS!

e esta palabra servíunos para facer sumas, escribir nomes de nen@s da escola, e ata nos servíu para aprenderlles aos máis pequen@s a:

"escribir o pao de berrar"

- ¿O pao de berrar?
E Javi explicou :
- MÁIS non é MÁIS,
é MÁÁÁIIIISS!, hai que poñerlle o pao de berrar.

Pois xa temos unha definición "creativa" de signo de admiración


Logo xogamos a buscar a PALABRA PERDIDA neste xogo
que descubrimos gracias a Biblioteca da Libruxa






domingo, 7 de noviembre de 2010

M de magosto

Pois xa pasou o día do magosto na Casa da Auga.
A "tele" veña a dicir que chovía, que o día que viña o papa non, pero ao día seguinte- o domingo- ían cair chuzos, tantos que ata Lurdes viuse correndo dende Corme non foran a pecharse as estradas con tanta auga.

Nós dixemos:
Se chove, deixa chovere
se orballa deixa orballare

por máis que chova ou vente.
á festa non hei faltare.


E non choveu. Houbo castañas e chourizos para tod@s nunha tarde entre amig@s e pandeiretas.
Ata a próxima!

sábado, 6 de noviembre de 2010

A PESARES DA MESTRA

Hai moitos anos, cando eu empezaba de mestra tocoume un primeiro, e eu estaba toda asfixiada con iso de aprenderlles a ler. Que método sería o mellor?, onde atopar bibliografía?, estaría facéndoo ben o estaba metendo a pata? Unha compañeira, mestra de moitos anos, colleume un día por banda e díxome:
- Sabela, os nenos aprenden a ler a pesares da mestra, así que xa te podes ir tranquilizando.
Nunca o esquecín.
Pero o venres aprendín tamén que @s ne@s, ata @s de tres anos, saben o que hai que facer A PESARES DA MESTRA.
Isto foi o que pasou:

@s pequeni@s estaban encantad@s xogando a fabricar palabras cos tampóns de letras. Buscaban as letras do seu nome e estampábanas nos folios. Aquelo era unha maravilla. Falando, descubrindo letras.... e a mestra non daba creto. Alba collia a A e dicía .
- Esta é miña . A de Alba, e esta tamén - e collía a B.
Noa dáballe a S a Sebas e dicíalle :
-Esta é túa Sebas.
E así tod@s. Daba xenio velos.
Entón a mestra pensou:
- Uauhhh!
E cando os maiores colleron folios para fabricar palabras de un só golpe: SOL, PAN, RA.... a mestra díxolle @s pequeniñ@s:
- Vos tamén podedes facelo, eu escribo a palabra no folio e vós buscades os tampóns, ¿vale?
A mestra seguía pensado que ELA era un xenio.
......E @s pequeniños foron correndo a buscar as letras : Iris estampou unha I, Noa unha N, Alba unha A, Iago unha G, Sebas unha S....... e así tod@s.

A PESARES DA MESTRA.

viernes, 5 de noviembre de 2010

magosto




O pasado domingo, malia a chuvia, algunhas persoas levaron á Casa da Auga castañas, candeas, chourizos e aínda unhas botellas de viño para acompañar.
A chuvia non nos deixou prender o lume, pero co que xa temos e un pouco máis o vindeiro domingo celebraremos un FANTÁSTICO, FENOMENAL, DELICIOSO, EXQUISITO,BULIDEIRO E FESTEIRO MAGOSTO, e de novo utilizaremos a Casa da Auga, unha casa rectoral ben fermosa da Comunidade de MOntes de Vide, que é dicir o mesmo que de toda a veciñanza vidense.

Haberá tamén unha exposición de libros da delegación que a Biblioteca A2 ten na Casa da Auga.

Esperámosvos.

CANDEAS

En Vide chamámoslle CANDEAS as follas dos piñeiros que, secas, caen o chan, e coas candeas asamos as castañas: unha capa de candeas, outra de castañas ben extendidas, outra de candeas para tapar, lume , esperar que se consuma e... listo!

É un sistema sinxelo pero que ten a súa arte, pois as castañas teñen que quedar b

en asadiñas, nin crúas nen chamuscadas.

Nós precisamos candeas para facer o Magosto por iso andábamos a procura da palabra.

A Bruxa do Campanario , sempre atenta, deixounos hoxe de regalo esta palabra colgada na porta:

CANDEAS,

Puxemos a funcionar a nosa fábrica das palabras e fixemos moitas "CANDEAS".

Logo fomos ao monte a buscalas, e aínda nos deu tempo a pintar CANDEAS, de dúas en dúas, porque Alba descubríu que as candeas son xemelgas, como Iris e Noa.


E como estamos fabricando palabras, mañán fabricaremos palabras con Saramago neste precioso conto:


jueves, 4 de noviembre de 2010

Saúdos


Hoxe queremos saudar un novo blog, " O sol do Condado", o blog do noso viciño o Ceip Marquesa Pazo da Mercé, a escola á que vai o alumnado da Unitaria cando pasan a Primaria, e tamén queremos dar a benvida aos blogs que, deste centro, se inauguraron neste curso:

Os chirladeiros, de Segundo de Primaria e

Os bulebule de As Neves, de Primeiro de Primaria.


As nenas e nenos de Vide mándanvos unha fortísima apreta para tod@s.


miércoles, 3 de noviembre de 2010

A fábrica das palabras


Á Biblioteca A2 chegou un libro: "La gran fábrica de las palabras"que nos vai servir este mes de novembro para fabricar, buscar e coleccionar palabras.
Comenzamos coas palabras amigas de MAGOSTO:
CASTAÑA,
CANDEAS,
LUME.
Axiña atopamos o cartaz de CASTAÑA, fomos entón á procura delas.
Moi perto da escola atopamos un castiñeiro con centos de CASTAÑAS, que recollimos para o magosto do vindeiro domingo, pero cando regresamos a escola decatámonos que non tiñamos CANDEAS.
Buscamos a palabra pola clase e non estaba.
¿Que facer?
Mateo tivo unha idea:
- Buscámola na casa, ao mellor unha mamá comprouna, e mañán traémola para escola.
Acordamos esperar a mañán.

Mentras, eu lles teño preparada unha sorpresa: a adaptación do
conto ao galego para seguir fabricando palabras.

A FABRICA DAS PALABRAS

View more presentations or Upload your own.

Festa na Casa da Auga


Na escola tiñamos traballado moito para o Samaín, e o domigo era o día da festa.
Aínda que o domingo, 31 de octubro, quixo chover, a Festa do Samaín celebrámola igual.
Ao principio só unhas poucas ánimas,bruxas e esqueletes moi ousados achegáronse, pero pouco a pouco a Casa da Auga de Vide foise enchendo de nen@s, e homes e mulleres dispost@s a preparar as caveiras, xogar a meter medo, cantar e unha vez máis, pasalo ben xunt@s.
Á noitiña as caveiras alumeaban en Vide espantando as ánimas.
E o magosto deixámolo para o vindeiro domingo, que seguro, seguro, que non chove.