Chegou o outono e fomos velo.
As follas das árbores amareleando, o sssssss do vento, o ceo con nubeiros, a nogueira de Camilo inzada de noces no chan, as uvas listas para vendimar, a nai de Laura traballando no tractor, as cabazas de Teresa a secar, as castañas no chan- apañámolas lixeiriños- a figueira da avoa de Samara aínda con figos..... e botamos a correr de volta para a escola, antes de que nos pillara a chuvia, coas mochilas cheas de outono.
Na escola fomos a Biblioteca a comprobar que nos andeis de "libros do contorno", ou nos andeis do "5", atopábamos "probas documentais".
E había.
un blog para compartir, explorar, aprender...unha porta que mulleres de Vide abrimos na Escola Unitaria para escribir e ler no mundo mentras deixamos que o mundo entre na nosa "aldea total" A UNITARIA DE VIDE FOI PECHADA O 30 DE XUÑO DE 2015. ESTE BLOG QUEDA COMO RECORDO DA SÚA ACTIVIDADE
martes, 24 de septiembre de 2013
domingo, 22 de septiembre de 2013
Estrada cortada por obras
Cando chegamos pola mañán, isto foi o que atopamos. E maquinaria: enormes palas e excavadoras e todo preparado para asfaltar:
Asfaltar o camiño estaba ben pero, preguntamos ao capazaz da obra, e díxonos que tamén ían asfaltar a parte de diante do edificio
- Precioso aparcamento vaille quedar-, díxome.
- Pero non precisamos dun aparcamento, querémola como está, co seu espacio arredor, con herba, hortensias e árbores, á beira do camiño.
- Pero señora, queda moito máis bonito o asfalto, e máis limpo.
Cumrpría un "claustro urxentísimo", e chamamos ao alcalde.
O alcalde escoitounos- been!- e díxo:
- É un proxecto da Diputación, verei que se pode facer.
Nós esperamos que se poda DESfacer.
lunes, 16 de septiembre de 2013
...como dicíamos onte...
Este curso na unitaria non hai "pequeniños", pois non hai alumnado de 3 anos, e como xa todos son "vellos", entraron o primeiro día pola escola adiante tan campantes.
Eu e as nais estabamos a saudarnos, comentar sobre o novo curso....falar... e nisto, decatámonos que todos os nenos saían correndo pola porta para fora.
-Que pasa?, onde ides?- pregunto eu.
- Imos ver o ceo, para poñer o calendario- dime Antón, e continúa- eu son encargado de día e xa pasei lista. Estamos co calendario pero tes que axudarnos para poñer o día, que non sabemos que número é- e seguíu aos outros.
As nais e eu quedámonos abraiadas.
E o "periodo de adaptación"?
Era para ver. Nós a falar e eles a "dar clase".
Despedímos correndo e eu funme ao contacontos, onde facemos a asamblea das mañáns, e onde
xa todos de volta, estaban sentándose.
Antón díxo:
- Puxemos o cartaz de ceo con sol.
E eu contestei:
- Ben, pois como dicíamos onte.....
Eu e as nais estabamos a saudarnos, comentar sobre o novo curso....falar... e nisto, decatámonos que todos os nenos saían correndo pola porta para fora.
-Que pasa?, onde ides?- pregunto eu.
- Imos ver o ceo, para poñer o calendario- dime Antón, e continúa- eu son encargado de día e xa pasei lista. Estamos co calendario pero tes que axudarnos para poñer o día, que non sabemos que número é- e seguíu aos outros.
As nais e eu quedámonos abraiadas.
E o "periodo de adaptación"?
Era para ver. Nós a falar e eles a "dar clase".
Despedímos correndo e eu funme ao contacontos, onde facemos a asamblea das mañáns, e onde
xa todos de volta, estaban sentándose.
Antón díxo:
- Puxemos o cartaz de ceo con sol.
E eu contestei:
- Ben, pois como dicíamos onte.....
Suscribirse a:
Entradas (Atom)